Þetta er ég eins og ÉG ER!

Vantar eitthvað í þessa fjölskyldu

Mirra Skotta Langsokkur hefur verið eitthvað stúrin undanfarið og henni finnst eins og fjölskyldan sín hafi breyst svo mikið. Aðallega finnst henni vanta orðið gleðina í mömmuna og leikinn í pabbann. Við...

Seinni hluti ættleiðingarnámskeiðsins

Þá er seinni hlutinn líka búinn og ég eiginlega frekar þreytt andlega, held einhvernveginn að allt púður hafi farið úr manni við þetta. Vissi ekki að það væri svona þreytandi að kafa...

Arfur ættleidds barns

Once there were two women. Who never knew each other. One you do not remeber. The other you call Mother.Two diffrent lives shaped to make your one One became your guiding star,...

Vonbrigði

Við komumst að því í vikunni að við verðum líklega í hópi 25 til að fara til Kína. Hópur 15 er ekki enn farinn og hópur 14 fór í mars. Ég fór...

Mýrin

Fór í bíó í gær með Þráni, Konný og Kollu og sáum við Mýrina. Við erum nú ekki vant bíófólk og komum í Smárabíó 15 mín. fyrir sýningu og þá var bara...

Gáfur

31.10.2006 21:19:00 Ég undrast það alltaf jafnmikið hvað hún dóttir mín er gáfuð og hvað hún skilur mikið og líka hvað hún hefur mikla rökhugsun en á sama tíma er hún jafnvel...

Af hverju ætlum við að ættleiða

Þetta er fyrsta spurningin sem við vorum spurð að á námskeiðinu sem við Þráinn vorum á um helgina vegna væntanlegrar ættleiðingar okkar. Fyrsta svarið sem kom ætti að segja allt sem segja...

Hringferðin

Árið er 1989 eða jafnvel 1990. Okkur Þráni hafði alltaf langað til að fara hringinn en einhvernveginn treysti Þráinn aldrei bílunum okkar.Nema þetta sumar eigum við Willys ’64, 8 cylindra, 3,80 vél...

Fyrsta ferlið á enda

Jæja, þá er síðasta viðtalið við félagsráðgjafann okkar búið og eftir því sem hún sagði er ekkert sem ætti að koma í veg fyrir samþykki. Við lásum yfir greinagerðina hennar og bættum...

Heimsóknin búin (kína)

Jæja þá er félagsráðgjafinn okkar búin að koma í heimsókn og ég held að henni hafi litist ágætlega á, sérstaklega fannst henni mikið til um útsýnið okkar og svo fannst henni við...

Ég heiti Kristin Jona og er frá Vestmannaeyjum. En bý núna í Marnardal í Suður-Noregi og hef búið hér síðustu tólf árin. Ég hugsa alltaf um Ísland sem heimilið mitt, en ég elska líka að búa hér í Noregi.

Ég hef bloggað síðan árið 2003 svo ef einhvern langar að kíkja aftur í tímann þá er það hægt hérna.

Ég ákvað svo nýlega að bæta ljósmyndablogginu mínu við á þessa síðu svo hægt væri að sjá það samhliða vengjulegu bloggi og mataruppskriftum.

This website uses cookies. By continuing to use this site, you accept our use of cookies.